Geçen yıl bu zamanlar evde (nedense) kendi kendime 'Şimdi bu gelen su mu ki? Doğurmak için iki sancı arası kaç dk olmalı ki?' gibi saçma sorular sorarak sabahı bekliyordum. Gece vakti boşu boşuna hastaneye gitmek gereksiz gelmişti filan. Neyse ki oğlumu evde doğurmak zorunda kalmadım :)
Derken bu gece oğlumun yarınki doğum günü partisi için son hazırlıkları tamamlıyorum :) Hayatımın en acayip, en yorucu ve en kazık ve en beklenmedik günleriyle dopdolu kocamaaaan bir yıldı! Sanıyorum aynı zamanda hayatımın ennn durup durup hatırladığım ve ennn çok özlediğim yılı olacak. İşkencenin tadına vardım, bir bebek daha istiyorum! Kendimi bildim bileli arayıp durduğum hayatın anlamı en direk tabiriyle üremekmiş! Şükürler olsun bunu yaşadım!
Oğlum sağlıklı, mutlu, aşk dolu, upuzuuuun yılların olsun!
